Na een lange zomer in Italië waarin ik heerlijk heb kunnen genieten van zes weken rust, zon, fijne etentjes met vrienden, bezoekjes uit Nederland en vooral quality time met Jip, is nu het “normale” leven weer begonnen.
Het reizen naar Italië, om de week, het omschakelen van Italiaans leven naar Nederlands leven, vergeten in welke kast (in welk land) een bepaald kledingstuk ligt, kortom; de chaos.
Wanneer ik met mensen spreek over mijn werk in Italië wordt altijd gevraagd of het reizen niet vermoeiend is. Standaard antwoord ik dan altijd dat dat wel meevalt. De vlucht is maar kort, het werken blijft leuk en mijn vrienden Italië in Nederland en in Italië hebben veel begrip voor het feit dat ik nooit overal helemaal bij ben.
Dit schrijf ik terwijl het 06.15u is en ik zojuist ben gaan zitten in het vliegtuig naar Schiphol, vanwaar ik weer naar Pisa vertrek. Gisterenavond had ik een heerlijk etentje met mijn beste vriendinnetje, geracet naar de trein en om 24.00u was ik op Schiphol. Een paar uurtjes geslapen in een cabine van Yotelair en om 5 uur stond ik weer onder de douche. Zou iemand mij nu vragen of het reizen niet vermoeiend is, dan zou ik volmondig ‘ja’ zeggen, want mijn god wat ben ik moe.
Maar bij aankomst in Italië is die vermoeidheid meteen verdwenen. Zodra ik mijn autootje heb opgehaald en de vertrouwde weg afleg, schakel ik om. Met Italiaanse muziek in de auto, de stralende zon en het een productieve werkdag in het vooruitzicht, kan ik niet anders dan mijn leven omarmen. Het tempo van de Italianen helpt mee in dat omschakelen. Zo loop ik die dag tegen een afspraak met “slechts” drie kwartier wachten op afgesproken tijd, een notaris die toch vervroegd naar zijn vakantieadres aan zee is vertrokken en een internetverbinding die dicht heeft aangepast aan de vakantiemaand augustus, aan. Die avond eet ik met vrienden bij een van mijn favoriete plekken, La Dispensa in San Baronto. Verwend met een geweldige biefstuk en vooral heerlijke wijn, proost ik op een nieuw seizoen reizen. Langzaamaan zal de zomer weer in de herfst gaan veranderen en zal ik zien hoe de kleuren van het landschap om me heen weer overgaan in de zachte kleuren van de herfst. De toeristen verdwijnen weer en een kopje koffie in Florence wordt weer een uitstapje in plaats van dringen in de straten van het centrum. Ik zal jullie op de hoogte houden van mijn reizen in dit komende jaar, waarin ik jullie hopelijk weer mee kan nemen in dromen van verschillende mensen die het avontuur in Italië aangaan.
Yotelair Schiphol, blijft bijzonder https://www.facebook.com/laDispensaLamporecchio/ Pauze in Italië, heel vervelend. Zondag, zonnestralen meepikken in Viareggio Terug naar het vliegveld